Sanat tüm insanları bir araya getirir. Ne demiş Mustafa Kemal Atatürk ‘Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir’. Yaşasın sanat ve sanat’a âşık olanlar. Başka bir dünya olabilir. Biz değiştiremediysek çocuklarımız değiştirecek bu dünyayı. Sevgiyle, aşkla, hoşgörüyle, akılla bilimle ve tabi ki sanatla. Peki, resim çocuklarımızın bakış açısını değiştirir mi? Cevabı çok kısa ve net: Değiştirir.

Duygularını açığa vurmasını güçlü bir konsantrasyona kavuşmasını daha mutlu, özgüvenli bir birey olmasını kolaylaştırır.

Göz ve el koordinasyonunu sağlar.

Kişiliğini arzularını kaygılarını yansıtır.

Çocuk konuşarak ifade edemediklerini resim yoluyla ifade edebilir.

Çocuk resim yaparak duygusal, algısal, gelişmeye yol bulur.

Soyut düşüncelerini çizgi renk ve leke ile somutlaştırır.

Bu yolla çocuk kendini yapmış olduğu resimlerle keşfeder.

Haydi anne ve babalar çocuklarımızı özgür bırakalım. Diledikleri gibi hayallerini, duygularını, düşüncelerini boyalarla buluştursunlar. Küçücük yaşta öğrenirlerse renklerin dilini, doğayı, evreni yeni bir bakış ile anlayıp koca bir kalple severler.